Казлоў Васіль Іванавічнарадзіўся  18. 02. 1903 г. у в. Заграддзе Жлобінскага раёна Гомельскай вобласці.

З 14 гадоў працаваў на чыгунцы рамонтнікам. З 1928 г. знаходзіўся на партыйнай працы ў Жлобінскім, Старобінскім і Чэрвеньскім раёнах (Мінская вобласць). У 1933 г. быў накіраваны ў калгас “Светлы шлях” у в. Мяцявічы Старобінскага (цяпер Салігорскага) раёна. На Старобіншчыне В. І. Казлоў пазнаёміўся з людзьмі, з якімі потым сябраваў усё жыццё. Адзін з іх — Васіль Захаравіч Корж. Яны разам прайшлі шляхамі партызанскай і падпольнай барацьбы ў гады Вялікай Айчыннай вайны.

У 1940 г. В. І. Казлоў прэтэндаваў на пасаду намесніка Старшыні Савета Народных Камісараў БССР, у сакавіку 1941 г. быў абраны сакратаром Мінскага абкама КП(б)Б. У ліпені 1941 г. па рашэнні партыі В. І. Казлоў быў накіраваны ў варожы тыл для арганізацыі партыйнага падполля і партызанскай барацьбы супраць акупантаў. К сярэдзіне 1942 г. на тэрыторыі Міншчыны былі створаны і актыўна дзейнічалі 43 брыгады, якія аб’ядноўвалі 55 000 партызан. Была наладжана сувязь з фронтам і “вялікай зямлёй”. Адтуль на тайны аэрадром на выспе Зыслаў на Любаншчыне пры дапамозе самалётаў дастаўляліся зброя, газеты, адсюль вывозіліся параненыя партызаны. У верасні 1942 г. В. І. Казлоў быў выкліканы ў Крэмль для справаздачы аб дзейнасці падпольнага руху і дзейнасці партызан у Беларусі. Яму было нададзена званне генерал-маёра. В. І. Казлоў быў узнагароджаны Залатой Зоркай Героя Савецкага Саюза.

Адразу пасля вызвалення Мінска В. І. Казлоў узначаліў абкам і гаркам партыі і заняўся аднаўленнем народнай гаспадаркі Мінскай вобласці. Восенню 1948 г. быў абраны Старшынёй Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР і ўзначальваў яго да 1967 г.

Узнагароджаны пяццю ордэнамі Леніна, ордэнам Чырвонага Сцяга, двума ордэнамі Айчыннай вайны І ступені, ордэнам Працоўнага Чырвонага Сцяга і чатырнаццацю медалямі.

Козлов, В.И.Верен до конца: мемуары /В.И. Козлов.  – Москва: Политиздат, 1970. – 416, [1] с.: ил. – (О жизни и о себе).

Козлов, В. И. Люди особого склада / В. И. Козлов; [лит. запись А. Кулаковского; пер. с  бел. Е. Мозолькова]. – Дораб. и доп. изд. -  Минск: Беларусь, 1973 – 426 с., [11] с.: ил.

Грицкевич, Г. Служили три товарища: (Михаил Павлович Дурнов, Солигорский район) / Галина Грицкевич // Солдаты Победы / Галина Грицкевич; сост. С. А. Головко. — Минск: МОУП «Редакция газеты «Мінская праўда», 2010. — С. 22—24.